A Wäldar, ar îscht ou deor vîliecht bekannt
,îscht amôl a paar Monat ussë vôars Land,
kunnt dënn zwôr gsunda ou wiedr zruck,
blos - redô tuot ar a bîtzlë vôrbûckt.

Ar frëndôlôt fascht, was s'Redô aagôht
ûnd das, was ëar sejt, ma grad nô vôrstôht:
"Schüo îscht as gwesn z'Bregenz am Strand,
bin öfter glegn draußô im Sand."

Dëam, wô ar das sejt, dëar losôt mit Ruoh,
dënn schpreocht ar deasam mît Schmöllôlô zuo:

"I wôß nùd, warûm ëats bis an' Bodôsee gônd,
bis gnuog kascht î dôr Junkarou ûs liggô im Sônd,
ûnd feondscht dû nüd ussë, sa frôgôscht halt nôh -
tuoscht abôr am ringschtô - î üsôrôr Schprôh."

Tone Fink